چاپ

آذری آنلاین - ارومیه- رئیس اداره عمران و بهسازی شهری اداره کل راه و شهرسازی آذربایجان غربی گفت: راه اندازی خانه گفتمان شهری و موزه معماری و شهرسازی در مدرسه تاریخی هدایت ارومیه با قدمت دوره قاجار، از برنامه های مهم این اداره کل در سال جاری است.
رسول عطایی روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: تغییر نگرش و نگاه نسبت به اهمیت حفظ و صیانت از آثار تاریخی در استان قابل مشاهده است و این رویکرد در حفظ آثار تاریخی و ملی و استفاده بهینه از فضای آنها و حفظ ارزش های تاریخی و فرهنگی ملموس به نظر می رسد.
وی ادامه داد: قدمت مدرسه هدایت ارومیه به اواخر دوره قاجار برمی گردد و این بنا در سال 1375 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
عطایی گفت: این بنا در ابتدا یکی از خانه های قدیمی شهر بوده که از دهه 40 شمسی به مدرسه تغییر کاربری داده است.
وی افزود: تعمیر و بازسازی مدرسه هدایت در سال 1378 توسط وزارت مسکن و شهرسازی انجام شده که این امر در حفظ این اثر تاریخی نقش بسزایی دارد.
وی اضافه کرد: هم اکنون اداره عمران و بهسازی شهری اداره کل راه و شهرسازی استان با رسالت اجرای طرح بازآفرینی پایدار شهری و احیای بافت های فرسوده و نیز بنیاد ملی فرهنگ و هنر در این مدرسه مشغول فعالیت است.
رئیس اداره عمران و بهسازی شهری اداره کل راه و شهرسازی آذربایجان غربی بیان کرد: یکی دیگر از طرح های راه و شهرسازی استان مرمت مسجد مناره است که این مسجد نیز در همسایگی مدرسه هدایت قرار دارد.
به گزارش ایرنا، مدرسه هدایت در خیابان عطایی ارومیه قرار دارد.
کتیبه های این مدرسه تخریب شده است که به همین دلیل تاریخ دقیق احداث و نام معمار سازنده آن مشخص نیست اما با توجه به نوع مصالح و فرم معماری، تاریخ احداث آن به اواخر دوره قاجار می‌رسد. این بنا در واقع توسط شهریاران احداث شده است و در جنگ جهانی اول هم مدتی فرانسوی‌ها از بنای هدایت استفاده کرده‌اند.
مهم‌ترین و با ارزش‌ترین بخش مدرسه هدایت را ساختمان ضلع جنوبی صحن که رو به شمال و در میان حیاط‌های بیرونی و درونی قرار گرفته است تشکیل می‌دهد. این بنای تاریخی بر اساس معماری سنتی ایرانی، دارای اندرونی و بیرونی نسبتاً زیبایی است. حیاط‌های مدرسه به فرم چهارگوش با دیوار کشی آجری و پایه‌های سنگی و آجری با طاق‌نماهایی از آجر لعابدار فیروزه‌ای آرایش یافته است.
مدرسه هدایت در تاریخ 15 دی 1375 با شماره ثبت 1831 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
8137/2093