پیام آذری - تبریز- کودک 4 ساله تبریزی بدون اینکه قبلا الفبای فارسی و انگلیسی را یاد گرفته باشد، توانایی خواندن دارد و متون فارسی و تا حدودی انگلیسی و عربی را می خواند.
به گزارش ایرنا، «امیرابوالفضل شیداپور» که متولد فروردین ماه 1394 است، به خوبی متون فارسی و تا حدودی قرآن و کلمات انگلیسی را می‌خواند و این در حالی است که به گفته پدرش هیچ آموزشی ندیده و به تازگی با روش گفتار درمانی زبان گشوده و اکنون می‌تواند ضمن حرف زدن، کتاب و روزنامه هم بخواند.
امیر ابوالفضل که همراه پدرش به دفتر ایرنا مرکز تبریز آمده بود، در حضور خبرنگاران این مرکز متون کتابی و روزنامه ای فارسی را به خوبی و انگلیسی و عربی را تا حد قابل قبولی خواند.
حسین شیدا پور، پدر 34 ساله این کودک به خبرنگار ایرنا گفت: از 3 سالگی ابوالفضل و در 35 جلسه گفتار درمانی او را آغاز کردیم که پیشرفت بسیار خوبی در این خصوص داشته، اما حدود هفت ماه قبل متوجه شدم که فرزندمان می‌تواند متون مختلف را بخواند.
وی افزود: یک روز که امیرابوالفضل را پیش روان پزشک برده بودیم، او متوجه این توانایی کم مانند در وجود پسرم شد.
شیداپور ادامه داد: پسرم به راحتی در اینترنت جستجو می‌کند، در صورتی که قبل از تولد بر اساس آزمایش خون و سونوگرافی انجام شده و نظریه پزشک زنان و زایمان، فرزندم را عقب مانده ذهنی تشخیص داده بودند.
وی گفت: اکنون امیرابوالفضل 107 سانتی متر قد و 20 کیلو وزن دارد، ولی هنوز در ادای کلمات مشکل و بیش فعالی نیز دارد که تحت نظر پزشک در حال معالجه است.
پدر کودک 4 ساله تبریزی اضافه کرد: برای هدایت و پرورش استعدادهای فرزندم نیاز به کمک آموزش و پرورش دارم تا با معرفی یک مربی یا معلم کارکشته، استعداد خدادادی او شکوفا شود.
وی افزود: فرزندم در برقراری ارتباط با دیگران نیز مهارت ارتباطی بالایی دارد.
امیرابوالفضل شیداپور، کودک 4 ساله ای که بدون آموزش، متنون را می خواند
خواندن و نوشتن بدون آموزش امکان پذیر نیست
با توجه به ادعای والدین امیرابوالفضل مبنی بر عدم آموزش خواندن به این پسر بچه، کارشناسان و متخصصان زبان شناسی و عصب شناسی، خواندن و نوشتن بدون آموزش و لو کوتاه مدت و غیرمستقیم را امری غیر ممکن دانسته و هر گونه خواندن و نوشتن را منوط به یادگیری می دانند.
دکتر رقیب دوست، زبان شناس و استاد دانشگاه علامه طباطبایی تهران معتقد است: معمولاً بچه هایی که از یک نظر دارای عقب ماندگی هستند، ممکن است از یک جهت نبوغی مانند خواندن هم داشته باشند؛ یعنی گزارش شده بچه هایی که دچار مشکل زبانی و شناختی بودند، ولی از نظر خواندن خیلی ماهر بودند.
وی با بیان اینکه امکان ندارد کسی بدون آموزش مستقیم و یا غیرمستقیم بتواند بخواند، اظهار داشت: باید ببینیم این کودک چقدر با علایم نوشتاری و خواندنی تماس داشته است شاید خود بچه برای یادگیری کنجکاو بوده است؛ بعضی بچه ها یک نوع استعداد شاخصی در خواندن دارند و حتی خواننده های خیلی وسواسی هم هستند.
زبان شناس دانشگاه علامه ادامه داد: ما گزارشاتی از این قبیل داشتیم، شاید والدین این کودک متوجه نباشند که کودک از طرق دیگر مثلاً از طریق تلویزیون و یا حافظه دیداری قوی توانسته خواندن را یاد بگیرد.
وی با تاکید بر اینکه خواندن مسلماً نیازمند آموزش است، افزود: کودک باید توسط یک گفتار درمانگر خوب دقیق بررسی شود تا ببینند مشکل و یا توانایی کودک در چیست؛ ولی در عین حال یک نوع عقب ماندگی با یک پیشرفت نوظهور هم ممکن است در یک فرد دیده شود.
صرف خواندن متون بدون درک معنا ارزشی ندارد
عصب شناس و گفتار درمانگر دانشگاه تبریز نیز با بیان اینکه امکان خواندن و نوشتن بدون آموزش در حد صفر است، افزود: مسئله این است که کودک در دو سالگی شروع به آموختن زبان و صحبت می کند، این توانایی از دریافت محرک های پیرامون زندگی اش و برقرای ارتباط بین دیده ها و شنیده هایش بدست می آید.
دکتر علی جهان اظهار داشت: همچنان که گفتار بدون آموزش امکان پذیر است در خواندن هم ممکن است اتفاق بیافتد، اما به شرطی که در محیط این کودک همه عناصر و عوامل ارتباطی بیشتر با این کودک برقرار شود، اگر ارتباط دایم نوشتاری و خواندن با کودک اتفاق بیافتد ممکن است کودک بین علایم نوشتاری کشف قانون بکند و به آن علایم نیز دسترسی داشته باشد؛ مثلاً ممکن است کلمه آب را چند بار مقابل شیر آب دیده باشد یا کلمه یخچال را مرتب درآشپزخانه دیده باشد، بعد از مدتی پی می برد که این شکل نوشتاری آب یا یخچال است.
وی با اشاره به زبان گفتاری امیرابوالفضل که فارسی است، گفت: بخاطر فارسی صحبت کردن والدین ترک زبان با کودک، احتمال یادگیری خواندن نیز برایش آسان شده است.
دکتر جهان ادامه داد: وجود اختلالات رفتاری و جسمی در کودک نیز دلیلی بر عدم یادگیری نیست،؛ حتی در کودکان مبتلا به سندروم داون، برای آموزش گفتار به کودک دیرآموز، از روش نوشتاری استفاده می شود و یکی از وظایف گفتاردرمانگر در مواجهه با کودک دیرآموز، استفاده از روش نوشتاری است که به آن روش "کل خوانی" گفته می شود؛ به این معنی که کل کلمه را به کودک نشان می دهند و زمانی که به 100 کلمه رسید کودک به تدریج اجزا و حروف آن را می آموزد بعداً برای خواندن تمام کلمات توانمند می شود.
وی خاطرنشان کرد: چون این کودک مدتی نزد گفتار درمانگر بوده، احتمال استفاده از این روش وجود دارد، یعنی از کل خوانی خارج شده و کودک شروع به جزء خوانی کرده است و از ترکیب آن دو توانسته کلمات جدید را بخواند.
دکتر جهان گفت: اینکه والدین کودک اذعان می کنند هیچ گونه آموزشی به کودک نداده اند، درست نیست، چون گفتاردرمانگر چیزهایی به کودک برای حرف زدن آموخته است.
این عصب شناس با اشاره به عدم درک معنای متون توسط این کودک گفت: به این روش " هایپر لکسیا" گفته می شود که فرد حروف و روش آوایی را آموخته و هر کلمه ای را می بیند به حروف آوایی تبدیل کرده و می خواند.
استاد دانشگاه تبریز تاکید کرد: مهم نیست این فرد می خواند، بلکه مهم این است که آیا این فرد از این خواندن استفاده و بهره ای می برد یا نه؟ اگر این کودک توانایی خواندن دارد نشانگر این است که وی از حافظه بینایی فوق العاده قوی برخوردار است.
وی اظهار داشت: حتی اگر والدین کودک خودشان نیز آموزش نداده و یا مربی ای نیز برای آموزش کودک استخدام نکرده اند، باز کودک می تواند از طریق تلویزیون و یا محرک های فراوان نوشتاری در محیط اطرافش و شناسایی رمز آنها قادر به خواندن کلمات باشد؛ در واقع فرصت یادگیری برای کودک فراهم بوده، بدون اینکه آموزش رسمی در کار باشد.
/ 3093/6132/518