چاپ

پیام آذری- دریاچه ارومیه در شمال غرب ایران قرار دارد که طبق تقسیمات کشوری ایران، این دریاچه میان دو استان آذربایجان غربی و استان آذربایجان شرقی قرار گرفته است. مساحت این دریاچه در سال 1377 در حدود 6 هزار کیلومتر مربع بود که در ردیف بیست و پنجمین دریاچه بزرگ دنیا از نظر مساحت قرار داشت. این دریاچه همچنین بزرگترین دریاچه آب شور در خاورمیانه و ششمین دریاچه بزرگ آب شور دنیا است.

آب این دریاچه بسیار شور بوده و بیشتر از رودخانه‌های "زرینه‌رود"، "سیمینه‌رود"، "تلخه رود"، "گدار"، "باراندوز"،"شهرچای"، "نازلو" و "زولا" تغذیه می‌کند.

این دریاچه از اواسط دهه 80 شروع به خشک شدن کرد و امروزه در خطر خشک شدن کامل قرار دارد. بررسی تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد که در سال 2015 این دریاچه 25 تا 50 درصد مساحت خود را از دست داده است. دلایل بسیاری برای خشک شدن دریاچه ذکر شده‌است که از جمله می‌توان به خشکسالی، احداث بزرگراه بر روی دریاچه، استفاده بی‌رویه از منابع آب حوضه آبریز دریاچه، بارش کم برف و باران در سال‌های اخیر و احداث سد بر روی رودخانه‌های حوضه‌های آبریز این دریاچه اشاره کرد.

در اولین هفته از آبان 1394 خورشیدی، تراز آب دریاچه ارومیه 1270٫04 متر اعلام شد که نسبت به آبان سال 1393 خورشیدی، 40 سانتیمتر کاهش نشان می‌داد.

در پی جاری شدن سیلاب، اخباری مبنی بر پر شدن دریاچه ارومیه منتشر شد و این در حالی است تصاویر سازمان فضایی نشان می‌دهد که تنها بخشی از این دریاچه از آب ناشی از جاری شدن سیل پر شده است.

در پی بارندگی‌های اخیر، مساحت دریاچه ارومیه در هفته نخست فروردین سال 98 (تا 3 فروردین) نسبت به زمان مشابه در سال گذشته، 40 درصد افزایش یافته است و در تاریخ 3 فروردین ماه این وسعت به 2890 کیلومتر مربع رسیده است.

تصاویر بالا که از سوی سازمان فضایی تا 3 فروردین ماه امسال تهیه شده است، نشان می‌دهد که در 5 فروردین ماه سال 1397 مساحت دریاچه ارومیه 2097 کیلومتر مربع بوده است و این میزان در 3 فروردین ماه جاری به 2890 کیلومتر افزایش یافته است.

اگر چه افزایش مساحت دریاچه ارومیه موجب خوشحالی و خرسندی است، ولی باید دید که با شروع فصل گرما و خشکسالی و افزایش تبخیرها وضعیت این دریاچه به چه صورت خواهد شد.