بزرگنمايي:

پیام آذری - ارومیه- چورس روستای دارای سکنه ای با هشت هزار سال قدمت در شهرستان چایپاره است؛ آبادی پر رمز و رازی که مهد تمدن اوراتوریی بوده و چندی پیش باستان شناسان ایرانی و اتریشی در کاوش های تپه 'آناقیزلی' این روستا به آثار مربوط به سکونت انسان در دوره نوسنگی دست یافتند.
به گزارش ایرنا علاوه بر آثار تاریخی روستای چورس، طبیعت زیبای این روستا نیز در جای خود قابل توجه بوده و قرار گرفتن آن در دامنه کوه موسوم به 'سفرداغی'، باعث به وجود آمدن چشم اندازی زیبا شده است.
چشمه های متعدد آب در داخل و اطراف روستا قرار دارد و چشمه موسوم به «ایشیق بلاغی» یا «شیخ بلاغی» بزرگترین چشمه این آبادی محسوب می شود.
روستای باستانی چورس یادآور جنگ های ایران و روس در منطقه ای با عنوان 'اردو تپه سی' است؛ محلی که عباس میرزا، نایب السلطنه شاه قاجار روزگاری در آنجا اردو زده بود.
این روستای کهن در دوره قاجار و زمانی که میان مردم خوی و سردار ماکو جنگ درگرفت، میزبان گروهی شد که از طرف انجمن ایالتی تبریز برای آشتی دادن طرفین به مدت یک ماه در آنجا اقامت کردند.
مسوول نمایندگی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در چایپاره با تایید قدمت هشت هزار ساله این روستا، گفت: کتاب نزهه القلوب حمدالله مستوفی یکی از قدیمی ترین منابع به شمار می رود که در نیمه اول قرن هشتم هجری قمری از روستای چورس نام برده است.
غلام شیرزاد با اشاره به آثار باستانی این روستا، افزود: مسجد 'مرتضی قلی خان' معروف به 'قیرمیزی مسجد'، 'بوزخانا ' یا یخچال، چشمه 'ایشیق بولاغی'، تپه 'آنا قیزلی' و 'صفرداغی' از جمله آثار تاریخی این روستای هشت هزار ساله است.
کارشناس اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان غربی نیز گفت: در کاوش هایی که برای نخستین بار با همکاری یک هیات باستان شناسی اتریشی در تپه 'آناقیزلی' انجام شد، آثار تمدن اورارتویی از این منطقه به دست آمد.
بهروز خان محمدی اضافه کرد: یکی از آثار اورارتویی چورس، سنگ آسیاب بزرگی است که در نزدیکی 'قیرمیزی مسجد' قرار گرفته و بیشترین قسمت آن در زیر خاک مدفون است.
به گفته وی از آثار تاریخی دیگر اورارتویی در منطقه می توان به 'قلعه بزرگ و قلعه ملاجنید' اشاره کرد که این 2 محوطه در شرق روستای چورس قرار گرفته است؛ قلعه ملاجنید و قلعه بزرگ بعد از دوره اورارتوها و در دوران اسلامی نیز مورد سکونت واقع شده است.
وی بیان کرد: از بناهای دیگری که در کتب مختلف و سفرنامه ها آمده است و به نظر می رسد بخش عمده ای از این آثار در زیر خانه های امروزی روستاییان و زمین های اطراف روستا قرار گرفته باشد، مکان موسوم به 'سوسمارها' است.
کارشناس مرمت و احیای بناها و بافت های تاریخی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان غربی هم گفت: چورس در دوره های مختلف تاریخی به نام های مختلفی چون کورس، چورچ، چوسن، چور و خرس نامیده شده است.
جواد نرمانی افزود: امروزه در روستای چورس 6 اثر ثبتی وجود دارد که در داخل و اطراف روستا پراکنده شده است؛ این آثار شامل بنای مسجد قرمز چورس(دوره صفویه)، بنای یخچال(دوره صفویه)، تپه و قلعه ملا جنید(قرون میانی اسلامی)، بنای حمام قدیمی(قاجاریه)، تپه بزرگ(اورارتو) و تپه آناقیزلی (دوره مفرغ قدیم و اورارتو) است.
وی ادامه داد: در منابع تاریخی به وجود چند حمام، کاروانسرا، مسجد و دیگر بناهای عام المنفعه در روستا اشاره شده است که امروزه اثری از آنها وجود ندارد.
وی اضافه کرد: علاوه بر این، در داخل روستای چورس و نواحی اطراف آن قبرستان های مختلفی از ارامنه وجود دارد که به مرور زمان بخش هایی از آنها تخریب شده است؛ بر روی بدنه صخره های اطراف روستا نقوش مختلفی از ارامنه از جمله نقش صلیب به فراوانی دیده می شود.
به گزارش ایرنا با انجام نخستین فصل کاوش تپه آناقیزلی از 13 تا 25 مهر سال 1395، آثار باستانی هشت هزار ساله شامل ابزارهای سنگی از جمله تراشه سنگ و تیغه های سنگی از نوع گرانیت، چخماق و اکسیدین به دست آمد.
سفال های قرمز و براق و منقوش متعلق به دوره اورارتویی در محوطه این تپه کشف شد که بیانگر وجود شهری در این دوره و روستایی در دوره نوسنگی است.
مهمترین هدف در این فصل اجرای مطالعه های ژئومغناطیسی بود تا ظرفیت منطقه برای مطالعات و کاوش های باستانشناسی تخمین زده شود.
کاوش در محوطه ای به وسعت هشت در هشت متر انجام و در لایه اول باستان شناسی دیوارهای سنگی به قطر 170 سانتی متر مربوط به دوره اورارتویی مشاهده شد اما به علت پایان فصل کاوش این اقدام ناتمام ماند.
3072/8135