بزرگنمايي:

آذری آنلاین - تبریز- بازار کفش تبریز با پیشینه ای از شهرت جهانی که طی سال های اخیر با بیماری رکود مواجه شده؛ 
  تعدادی از فعالان کفش تبریز با ابراز گلایه از شراط کنونی بازار این صنعت و هنر ایرانی، اظهار کردند: مدت پنج سال است که بازار کفش تولید داخلی با رکود کامل مواجه است و خروج از این وضعیت چاره اندیشی اساسی و اتخاذ تدابیر عملی می طلبد.
این افراد با اشاره به بازدید اخیر رییس جمهوری اسلامی ایران از بازار حرمخانه تبریز که در جریان سفر افتتاح رویداد تبریز 2018، صورت گرفت، یادآور شدند: ما از اینکه مقام اول اجرایی کشور به کفش تبریز اهمیت داده و بازدیدی از مغازه هایمان داشتند قدردانی می کنیم، اما مشکلات اساسی ما نیازمند تصمیمات مفید و عملی دولت است.
یکی از تولید کنندگان کفش تبریز با بیان اینکه رکود در این بازار مساله امروزی نیست و به سال ها قبل بر می گردد، گفت: از شهریور پارسال این وضعیت تشدید و رکود کامل بر بازار کفش حاکم شده است که با توجه به شرایط اقتصادی کشور امیدی برای بهبود نداریم.
مهدی ابراهیمی افزود: هم اکنون مواد اولیه ای که از ترکیه ، ایتالیا و هند وارد می کردیم به دلیل شرایط اقتصادی کشور و افزایش نرخ دلار به کلی از بین رفته و به هیچ عنوان نمی توانیم آنها را تامین کنیم.
وی از کاهش 80 درصدی تولید و فروش کفش تبریز در واحد تولیدی خود طبق اسناد و مدارک مالی خبر داد و اضافه کرد: در حالی که حدود هفت سال قبل بیش از 20 کارگر در کارگاه خود داشتم، این رقم به تدریج کاهش یافته و امروز به 5 نفر رسیده که اگر همین روند تداوم یابد، این کارگران را نیز مجبورم کنار بگذارم.
ابراهیمی که مدت 14 سال است در تولید و فروش کفش تبریز فعالیت دارد، گفت: هم اکنون قدرت خرید مردم به شدت پایین آمده و همین امر زمینه ساز رکود تدریجی بازار کفش شده است.
وی افزود: ما از دولت وام و تسهیلات بانکی به هیچ عنوان نمی خواهیم بلکه خواسته اصلی ما این است شرایط مالیاتی ما را تغییر داده و نسبت به حذف ارزش افزوده اقدام کند.
یکی از مغازه داران بازار حرمخانه نیز با اشاره به اینکه مدت 35 سال در این حرفه مشغول بوده است، گفت: مدت یک سال است ورشکسته شده و به دلیل بدهکاری، شغل اصلی ام را رها و هم اکنون بیسکویت و مواد غذائی می فروشم تا حداقل خرج زندگی ام را درآورم.
صمد اشرفی اظهار کرد: 20 سال قبل وضعیت صنعت کفش تبریز به مراتب وضعیت بهتری داشت و این کسب و کار در اوج بود، اما به تدریج با واردات بی رویه کفش های چینی و ترکیه ای بازار از دست صاحبان این حرفه خارج شد.
وی، فعالیت بی قید و شرط خفافان در حوزه های مالی را از دیگر عوامل رکود بازار کفش دانست و افزود: متاسفانه این صنف از سال ها قبل با چک های مدت دار اقدام به فروش می کنند که همین امر موجب از بین رفتن تولید و فروش کفش تبریز می شود.
اشرفی با بیان اینکه از چهار سال قبل به دلیل رکود حاکم بر اقتصاد کشور صنعت کفش تبریز نیز با رکود مواجه شده است، گفت: به همین علت 70 میلیون تومان بدهکار شده و این شغل اصلی ام را رها کردم.
عبدالله صالح پور یکی دیگر از تولیدکنندگان و فروشندگان کفش بازار حرمخانه تبریز که 35 سال در این صنعت مشغول است، از وضعیت بسیار بغرنج و رو به زوال این صنعت خبر داد و افزود: روز به روز نیز این شرایط بدتر و وخیم تر می شود، چون صادرات کفش تبریز از بین رفته و دیگر رمقی برای تولید کننده باقی نمانده است.
وی اظهار کرد: پیش از این به کشورهای عراق، ترکیه و افغانستان محصولات خود را صادر می کردیم اما به دلیل شرایط گمرکی و افزایش نرخ ارز دیگر کسی جرات نزدیک شدن به موضوع صادرات را ندارد.
صالح پور با بیان اینکه تولید و فروش کفش تبریز نسبت به پنج سال قبل 100 درصد کاهش دارد، ادامه داد: این آمار در اسناد و مدارک مالی ما موجود است و باید دولت فکری اساسی برای برون رفت از این وضعیت بکند.
وی گفت: ما به هیچ عنوان خواستار ارایه تسهیلات و وام های بانکی از سوی دولت نیستیم، حداقل خواسته ما از دولت این است که پشت پا به این صنعت نیاندازد و اجازه دهد صاحبان این صنعت خودشان با فراغ بال و آسودگی خاطر وضعیت را درست کنند.
صالح پور، مالیات بر ارزش افزوده و اخذ مبالغ کلان از سوی دارایی را از مشکلات مهم کارگاه های تولیدی و فعالان صنعت کفش تبریز بیان کرد.
وی ادامه داد: شعار دادن برای بهبود وضع اقتصادی کشور خیلی راحت است و هر کسی می تواند وعده و وعیدهای غیرممکن بدهد، اما مهم این است که کسی جرات پیدا کرده و کارهای عملی انجام دهد.
یکی از صنعت گران حوزه پستهاسازی کفش تبریز نیز گفت: در حال حاضر تامین مواد اولیه این صنعت با مشکل روبروست و چون این مواد از کشورهای خارجی وارد می شود، به دلیل وضعیت بازار ارز از شروع سال جدید تاکنون هیچ گامی در این زمینه برداشته نشده است.
اصغر جعفری افزود: در حالی که دولت نرخ دلار را 4200 تومان اعلام کرده است، این نرخ در بازار قابل تامین نیست و دلاری در بیرون پیدا نمی شود و اگر هم به هزار زحمت آن را پیدا کنی کمتر از 6500 تومان نمی توان خرید.
وی اضافه کرد: چند روزی است که چسب کارگاه ما تمام شده که جزو ملزومات و مواد اولیه صنعت کفش است، اما در هیچ جا نمی توان آن را خرید و و فروشندگان اعلام می کنند به دلیل وضعیت نرخ دلار حاضر به فروش اجناس خود نیستند.
جعفری با بیان اینکه هنوز کار جدید برای سال جدید را شروع نکرده است، اظهار کرد: هرچند مدت سه چهار سال است که کفش تبریز با رکود مواجه است، اما حداقل پس از عید تا حدی کارها رونق می گرفت، اما امسال این وضعیت نیز از بین رفته است.
وی از کاهش 60 درصدی فعالیت های صنف پستهاسازی طی دو سال اخیر در تبریز خبر داد.
در همین زمینه رییس اتحادیه کفاشان تبریز، تنها راه برون رفت از رکود حاکم بر صنعت کفش را صادرات دانست و گفت: بر همین اساس گام های اولیه با تشکیل اولین کنسرسیوم صادراتی صنعت کفش تبریز برداشته شده است و در نمایشگاه کفش روسیه در سال گذشته در قالب پاویون اختصاصی کفش ایرانی شرکت کردیم که تجربیات خوبی کسب شد و در آینده نزدیک در بازارهای بغداد و دبی حضور جدی خواهیم داشت.
علیرضا جباریان فام با بیان اینکه کفش تبریز توان رقابت با کفش های ترک و حتی ایتالیا را دارد، افزود: صنعت کفش تبریز رقیب جدی کشور ترکیه است و بر همین اساس دولت ترکیه برای ورود کفش ایرانی 70 درصد مالیات گمرگی دریافت می کند تا عملا" نتوانیم صادرات کنیم، اما در صورت ایجاد بسترهای لازم و حذف مالیات گمرگی با رایزنی های مسئولان سیاسی و اقتصادی کشور، بازار شرق ترکیه را می توانیم کسب کنیم.
وی، 95 درصد کفش های ترکیه ای موجود در بازار تبریز را قاچاق اعلام و اظهار کرد: متاسفانه برندهای ترک و خارجی، پاساژها و مغازه ها را تصاحب کرده اند و عملا هیچ اراده ای هم برای مقابله با آن نیست و باید برای حمایت از صنعت کفش ایران، دولت با قاچاق کفش به صورت جدی برخورد کند.
جباریان فام ادامه داد: حمایت های دولتی از این صنعت واقعی نیست و اخذ مالیات های بالا در عمل مانعی بر سر راه توسعه صنعت کفش بوده است.
وی گفت: بهترین راه برای توسعه صنعت کفش تبریز، ارتقای سطح آگاهی ها و حرکت با دانش فنی روز دنیا و تولید براساس خواست و نظر مشتریان است.
 تبریز به عنوان پایگاه و قطب اول و آخر کفش ایرانی، 60 درصد مجموع کفش ایران را تولید می کند و طبق آمارهای موجود سالانه 90 میلیون جفت کفش در این شهر تولید می شود که رقم قابل توجهی است.
حدود 10 سال قبل تبریز در صدر صادرات کفش بود اما به دلیل از دست رفتن بازارهای خارجی به خصوص بازار عراق این جایگاه روز به روز در حال از دست رفتن است.
وجود چهار هزار و 830 واحد دارای پروانه کسب در حوزه کفش تبریز که از این تعداد دو هزار و 400 واحد در بخش تولید و یکهزار و 400 واحد در حوزه فروش فعالیت دارند، ظرفیتی بس عظیم برای توسعه و تقویت این صنعت سودآور است که نیازمند رسیدگی مناسب از سوی دولت است.
با وجود مشکلات فراوان در کفش تبریز، صنعتگران این بخش با عشق و علاقه همچنان سرپا ایستاده اند و باید قدردان همت والای آنها بود.
لازم به یادآوری است شهرت جهانی کفش تبریز بیشتر به لحاظ استحکام بی مانند آن در سطح جهان است.